تقویم تعطیلات

پنج روز از بهار گذشته. پنج روز یا شش روز؟ نمیدانم... زمان را گم کردم. به وقت برنامه های تلویزیون و مهمانی های خانوادگی زندگی میکنم. از تلویزیون صدای نا آشنای مردی می آید که نه چندان حرفه ای آواز میخواند و هوا روشن است؛ شب کوک داریم و حالا سه ساعتی از ظهر گذشته که اگر همین صدا اما در تاریکی به گوش برسد یعنی ساعت از نه گذشته ولی هنوز به ده نرسیده. کسی زنگ خانه را میزند و هوا رو به تاریکی است؛ مهمان داریم و حالا حوالی شش بعدازظهر است. لباس های نو تن میکنیم و با لب های سرخ و روسری مرتب و کفش های تق تقی به مهمانی میرویم. پس پنجشنبه است. 

 می بینید؟ اینجا در سرزمین بیست و پنح متری من ساعت ها خوابیدند و تقویم ها باطل شدند که خب اتفاق تازه ای هم نیست. تعطیلات به تعطیلات اوضاع همین است که هست.