بوی سیب میدهی دختر :)

هفت سال در بلاگفا نوشتم. بقیه اش را اینجا از سر میگیرم

اینستاگرام من : mahi.hashemi

طبقه بندی موضوعی
آخرین مطالب

بذر شادی

دوشنبه, ۱۸ مرداد ۱۳۹۵، ۰۹:۵۳ ب.ظ

اگر به بچه های کار لبخند بزنیم؛ اگر برای درد دل ها و نارضایتی های پیرزن ها و پیرمردهای توی اتوبوس و مترو گوش باشیم؛ اگر به فروشنده ها و صندوقدارها سلام دهیم؛ اگر تراکت های تبلیغاتی را از آدم ها بگیریم و حداقل چند متر دورتر توی سطل آشغال بیندازیم؛ اگر زمانیکه کنار خیابان منتظر ایستاده ایم و تاکسی ها جلوی پایمان می ایستند با خشم و عصبانیت نگاهشان نکنیم و در مقابل، با تکان دادن سر به آنها بگوییم که نیازی به تاکسی نداریم؛ اگر دیرمان شده و دنبال اتوبوس می دویم و راننده صبر میکند تا برسیم، لابلای نفس نفس زدن هایمان از او تشکر کنیم؛ اگر کودکی نگاهمان میکند به جای رو گرداندن از او لبخند بزنیم یا شکلاتی به دستش دهیم، بذر کوچک شادی را در این دنیا کاشته ایم. 

این  کارهای ساده هزینه ای برای ما ندارند. چیزی از ما کم نمیکنند و وقتی از ما نمیگیرند. اما بدون شک میتوانند حال دنیا را خوبتر کنند.

  • ماهی

نظرات (۱۸)

حال دنیا خوب شود، حال ما هم خوب می شود؟؟؟
پاسخ:
کم کم خوب میشه حالمون :)
چقد خوب میشه دنیا بی هزینه این مدلی
دقیقا شادی های بی هزینه ای هست که ممکنه تا چند روز یه نفرو شارژ کنه :)
  • آبان دخت ...
  • وای...وای...چه حال خوب کنه این پست...
    حس خوبی میده :)
    دیشب خواب دیدم با یه وبلاگ نویس که نمیشناختمش اومدیم خونتون.بعد تو نبودی ما رفتیم تو اتاقت هرچی خوراکی تو کمدت بود رو برداشتیم بعد تو اومدی ما میخواستیم یواشکی بذاریم سر جاش یهو دیدی دیگه به خودت تحویل دادیم آخرشم از خونتون بیرونمون کردی.یعنی به نظر خودمم نباید شام سنگین بخورم با این خوابام :-)))))
    پاسخ:
    بیرونتون کردم؟ :)))
    بهرحال به کمد خوراکی هام دستبرد زده بودین. همچین مجازاتی حقتون بوده :))
    بهونه های کوچیک خوشبختی فیلم املی...
    دوست داشتم:)

    می خوام بگم: دوسِت دارم! به پنجره ! به آسمون!
    به این شب ِ آینه دزد! به تک درخت ِ کوچه مون!
    می خوام بگم: دوسِت دارم! به تو! به اسم ِ نقطه چین!
    به گریه های بی هوا! به کولی ِ کوچه نشین!
    می خوام بگم: دوسِت دارم! به هر رفیق و نارفیق!
    به شاعرای بی غزل! به جنگلای بی حریق!
    میخوام بگم: دوسِت دارم! به قاتلم!  به روزگار!
    به اون کسی که میندازه به گردنم طناب ِ دار!


    دنیای ما عوض می شه، تنها با این جمله ی ناب:
    دوسِت دارم، دوسِت دارم، دوسِت دارم تو این عذاب!


    می خوام بگم: دوسِت دارم! به بادبادک! به مدرسه!
    به ترکه ی خیس ِ انار، کنار ِ درس ِ هندسه!
    میخوام بگم: دوسِت دارم! به مرغ ِ عشق ِ بی قفس!
    به جغد ِ پیر ِ بد صدا! به نی زَنای بی نفس!
    میخوام بگم: دوسِت دارم! به هر چی خوبه، هر چی بد!
    به خونه های کاگِلی! به سیبای توی سبد!
    می خوام بگم: دوسِت دارم! به بغض ِ تلخ ِ انتظار!
    به بدترین فصل ِ سفر! به آخرین سوتِ قطار!


    دنیای ما عوض می شه، تنها با این جمله ی ناب:
    دوسِت دارم، دوسِت دارم، دوسِت دارم تو این عذاب!

                                                                                       

    یغما گلرویی
    قطعاً اگه همه این چیزایِ به ظاهر کوچیک رو کوچیک نبینن و رعایت کنن ، دنیا خیلی رنگی‌تر میشه :)
    ی مدت حس بدی داشتم مهشاد نسبت ب این تراکت گرفتن.میگفتن شماها ک دوقدم اونورتر میندازین تو سطل چرا پولی ک بالاش دادن حروم میکنین رد شید بذارید بعدی بگیره.شاید ی چیزی توی اگهی هس ک واقعن بهش احتیاج داشته نفربعد...
    پاسخ:
    اینم حرفیه..منطقی هم هست تا حدی
    ولی خب اینکه بی تفاوت از کنارشون رد بشیم هم درست نیس. اینکه تراکت رو بگیریم و یه قدم اونطرف تر پرتش کنیم روی زمین یا توی سطل آشغال که خیلی بی رحمانه س بنظرم
    با همش موافقم، هر نوع مهربون بودن حال آدما رو خوب میکنه، ممنون که چندتاش و شمردی. ولی من هنوز با بچه های کار مشکل دارم. دقیقا نمیدونم چه رفتاری باید باهاشون داشت و چیزی ازشون باید خرید یا نه؟
    کاش در موردشون اگه میدونی بنویسی، از عطیه میرزاامیری هم میخوام اگه اینجا رو خوند ازشون بنویسه. اونا برای جامعه ما یه علامت سوالن...
    بهرحال فکر میکنم گاهی مهربون بودن باهاشون با توجه به تربیت و رفتاری که جامعه ما داشته باهاشون باعث دردسره.
    پاسخ:
    من یه مدته که دارم سعی میکنم ازشون چیزی نخرم ولی باهاشون مهربون باشم یا به جای اینکه چیزی ازشون بخرم، چیزی بهشون بدم. مثلا یه سیب یا یه کیک که توی کیفمه. یه بار دوستم برای یکیشون چندتا لباس آورده بود که برای برادر کوچکترش تنگ شده بود. اینم میتونه ایده خوبی باشه
    همیشه موقع گرفتن تراکت های تبلیغاتی اینجوری فکر میکنم واسه من که سنگینی نداره ولی از روی شونه ی این آدم یه بار کم میکنه!
    و تازه آخرشم کاغذاش میشن قایق و پرنده!
    پاسخ:
    منم اون زمان که کنکور داشتم ازشون بعنوان چرک نویس استفاده میکردم 
    چه قشنگ!
    باشه مهربون تر میشم ازین به بعد!
    به اینایی که جلو پای آدم وایمیسن سوار کنن هم لبخند بزنیم؟ :))

    پاسخ:
    نه دیگه..اونا آدمای بدین. باید تف کنیم توی صورتشون :)))
    با همش موافقم .. به جز اونی که میگه تبلیغو الکی برای دلخوشی یارو بگیریم بندازیم دور 😁 نمیدونستم این باعث شادی میشه .. اتفاقن باعث هدر رفتن کاغذ میشه .. البته کاملن یه چیزی پروندم !

    پاسخ:
    بهرحال اون کاغذ که هدر شده. اون طفلی ها باید توی یه بازه زمانی تراکت ها رو پخش کنن. خب کمکشون کنیم زودتر تموم بشه
    بیشتر بوی عشق میده وبلاگتون تا بوی سیب:)
     البته ذات و ماهیت یکسانی دارند،..
    پاسخ:
    ^_^

    یه لحظه با خوندن هر جمله ش که درواقع انجامش میدم خودمو دوس داشتم..... کاش نهالش زود به بار بشینه....
    پاسخ:
    آفرین به تو...جدا آفرین به تو :)
  • صبیه آسمان
  • تزریق شادی های ریز ریز
  • © زهـــــرا خســـروی
  • درجه اول حال خودمون خوب میشه:))
    ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
    شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
    <b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">