اینستاگرام و تلگرام شبیه معشوقه‌هایی بودند که به هوای رنگ و لعابشان دلبر ساده و آرام روزهای دورمان را رها کردیم و چپیدیم ور دل آنها. حالا که رهایمان کردند و تنها شدیم، حالا که هیچ جایی جایمان نیست، برگشتیم و آن دلبر ساده و آرام آغوشش برایمان باز است؛ درست در روزهایی که هیچ جایی جایمان نیست.
وبلاگ عزیزم؛ دلبر ساده و آرام روزهای دورم...
بیشتر باشیم...
انگار تا یه چیزی رو از دست ندیم نمیتونیم قدر یه سری چیزای دیگمون رو بدونیم !
از اون معشوقه هایی که تا دوباره برگردند باز گول می خوریم و میریم سراغ شون:دی
چقد دلم برای دو نقطه دی تنگ شده بود
ولی
ولـــی من
دلم پر می کشه واسه اینکه یه بار دیگه تو اینستا استوری بزارم😅
ولی من هیچ وقت وبلاگم رو ترک نکردم، همیشه اینجا گوشه دنج و امن من بوده و هست.
هرچند از دیدن عکسات تو اینستاگرام لذت می‌برم ولی دلم برای زیاد و طولانی نویسی هات تنگ شده دختر
والا شما که الانم نمی‌نویسی:))
:)
همیشه دوست‌داشتنی ِ مهربونمون