بیست و چند سالگی
سه شنبه, ۹ تیر ۱۳۹۴، ۰۴:۳۱ ق.ظ
میشد این روزها و این سال ها درگیر چیزهای دیگری باشم. میشد دنیایم جور دیگری باشد. میشد همه چیز با منطق ساده ام جور دربیاید. ما زود بزرگ شدیم...این را امشب به عطیه میگفتم. به خودمان ظلم کردیم و زود بزرگ شدیم. وگرنه چه دلیلی دارد در بیست و دو سه سالگی به این نتیجه برسی که فقط خودت هستی و خودت
- ۹۴/۰۴/۰۹