از حرف هایی که میزدیم

قبلترها فکر میکردم یه سری حس ها تا ابد باهاتن. هر چقدر هم که زمان بگذره و هر چندتا آدم هم که بیان و برن اون حس خاص همچنان توی وجودت باقی میمونه. خیال میکردم اگه یه روزی یه جایی با یه نفر حالت خوب بود دیگه امکان نداره یه روز دیگه یه جای دیگه با یه آدم دیگه اون حال خوب رو تجربه کنی. فکر میکردم برای فراموش کردن بعضی چیزها باید هزار سال بگذره. حالا ولی بزرگ شدم. ضد ضربه شدم. فهمیدم که هرچیزی یه روزی تموم میشه؛ خوب یا بد. بالاخره تموم میشه. اگه قبلا برام در حد حرف بود حالا برام تجربه س. 

میفهمی چی میگم؟