آن دو خط عمیق خنده اش همین اندازه عمیق بماند

شاید بهشت جاییست که فرامرز اصلانی نشسته پایین تخت. گیتارش هم با خودش آورده و قرار است تا خود صبح برایت بخواند جلوه بهارم کو؟ شمع شام تارم کو؟