خوبی از خودتونه
یکبار یک نفر به من گفت وقتی کسی فرضا از زیبایی ات تعریف میکند، در موضع نه بابا اونقدری هم که شما میگین زیبا نیستم نباش. این نقطه، نقطه خوبی نیست. ممکن است در همان لحظه برایت تمجید بیشتری به همراه داشته باشد و فرد مقابل را در موضع شوخی میکنی؟ تو به این دلیل و این دلیل و این دلیل خیلی زیبایی، اما میتواند در بلندمدت خطرناک باشد و تو را برساند به جایی که انگار زیبایی ات را باور نداری و در اصل برای باور زیبایی ات نیاز داری به مورد تحسین دیگران واقع شدن. بعد یک چیزهایی گفت که من نفهمیدم. من آن موقع نوزده ساله بودم به گمانم؛ ترم سه یا چهار دانشگاه. دروغ است اگر بگویم که حالا نیازی ندارم به تحسین دیگران و دروغ بدی هم هست. ولی حس میکنم گاهی نباید منتظر تحسین دیگران باشیم. میشود روبروی آینه ایستاد و گفت آی دختر..تو چقدر زیبایی یا بدست آوردن این موقعیت کاری آن هم در این سن کار ساده ای نبود ولی تو انجامش دادی یا از اینجور حرف ها. اصلا بیایید یک بازی راه بیندازیم.
من تحسین برانگیزم چون...
من جدیدا از طرف خودم ملقب شدم به "دختر خنده های حیات بخش" !
کاملا هم ازش راضیم ^_^
البته توصیف "خنده های حیات بخش" از طرف بانویی دوست داشتنی نسبت به من بود
منم چون اینجا هر کی به هرکیه
قانون کپی رایت رو خیلی راحت نادیده گرفتم ُ
سند شیش دنگ زدم واسه خودم این لقب رو
دختر خنده های حیات بخش به شما سلام می کنه :)
و میگه دلش برات تنگ شده
و از این که قراره تا مدت ها همو نبینیم هم دلش تنگ میشه ..
هعی