اعتراف میکنم تمام فیلم های وودی آلن و بخصوص تحسین شده هایش را با تکرار مدام این جمله در ذهنم دیدم که چرا همه کارهاش رو دوستش دارن؟ چرا من نمیتونم دوستش داشته باشم؟ وات ایز رانگ ویت می آخه؟